WKB PIAST – Wrocławski Klub Biegacza PIAST

Bieg Śladem Konia 2025 i Piknik Olimpijski

8 czerwca, 2025 |

Kolejny bieg na Partynicach przeszedł do historii, wpisując się w nią wielkim sukcesem! Piknik Olimpijski, w którego tle organizowaliśmy imprezę był w tym roku szczególnie bogaty w atrakcje! Poniżej znajdziecie link do wyników oraz galerii zdjęć.

Dziękujemy raz jeszcze wszystkim sponsorom i instytucjom, które nas wsparły, wielkie wyrazy uznania dla naszych klubowiczów, pomagających w organizacji!

Drogeria DM partnerem Biegu Śladem Konia 2025

DM i SONKO partnerami Biegu Śladem Konia 2025

Podziękowania dla Arka Gardzielewskiego za wystartowanie biegu i wręczanie medali na mecie oraz Panu Dyrektorowi Jerzemu Sawce za tradycyjne przybycie na start konno.

Galeria zdjęć:
https://drive.google.com/drive/folders/1nRk0kHt6F9q4iI1uSyahlTpb4GIFsJu4

Wyniki Biegu Śladem Konia 2025

https://wkbpiast.com/wynikibiegow/2025/Kon2025.pdf

Last man standing. „Some things never change. And some things do…”

31 maja, 2025 |

Autor: gtriderxc

Czyli 30 jubileuszowy Półmaraton Jaworski okiem ~młodego weterana.

Zaczęło się od corocznego pytania… Przy dodawaniu biegów do sekcji „Polecamy” na stronie WKB Piast, gdzie nie ma za dużo miejsca i na wyróżnienie zasługują tylko wyjątkowe, nieorganizowane przez nas biegi, pojawiło się pytanie: co dodać? Nigdy nie oczekuję, że ktoś będzie kierował się moimi poleceniami, ale niektóre imprezy po prostu wypada tam wyróżnić. Od wielu lat Półmaraton Jaworski pojawia się na tej skromnej liście, choć od wielu lat osobiście trudno mi jest się na nim pojawić, ale widząc w tym roku liczbę 30 przed nazwą biegu, postanowiłem podejść do sprawy na poważnie. Zacząłem zastanawiać się co mogę zrobić, by przejechać 750km i uczcić tę trzydziestą rocznicę.

Dojazd do Jawora nie tylko tym razem był dla mnie pewnym wyzwaniem. W pierwszych latach startów poza Wrocławiem nie znałem ludzi, nie miałem się z kim zabrać, nie miałem auta, a pociągi i autobusy były mi jakby nienaturalne i obce. Na mój pierwszy start w Jaworze przyjechałem z Wrocławia rowerem. Mało tego, o 6 rano skończyłem nocną zmianę w pracy, podczas której wstępnie z atlasu wypisałem miejscowości przez które jedzie się do Jawora i po chwili wahania czy zdążę na start na 10:00, postanowiłem zaryzykować. Tak oto wystartowała coroczna tradycja przyjazdów do Jawora rowerem. Dlatego też na starych zdjęciach odróżnić mnie można po niecodziennym stroju.

Chyba nigdy nie było łatwo. Gdy już temat autobusów był mi bliższy, siedziałem za kierownicą. Musiałem zaparkować w Świdnicy, wyciągnąć rower z luku bagażowego i potem standardowo rowerem. Choć raz mi się udało! Dowoziliśmy z Jawora busami pracowników do LG, a szef wynajmował nam pokój u starszej pani w Rynku. Z tego wszystkiego pozostaje masa pięknych wspomnień.

Jawor w kilku słowach? Start z zabytkowego Rynku, malownicza asfaltowa pętla bez samochodów, piękne zielone tereny, ponadto słońce i błękitne niebo, które organizatorzy zawsze wrzucają do pakietu startowego. W Jaworze zawsze grzeje.

Meta biegu jest zawsze małym biegowym miasteczkiem, pełnym starych i nowych znajomych, a nad wszystkim czuwają organizatorzy, których pozazdrościć mogą największe światowe imprezy sportowe. To wszystko buduje niesamowitą atmosferę od momentu zaparkowania ~”auta” 😉 przed biegiem do ruszenia w drogę powrotną do domu. Ukończyłem kilkaset różnych biegów i Jawora nie umiem porównać z żadnym innym. To taka moja mała sentymentalna ostoja mimo, że przed tegoroczną edycją miałem wiele lat przerwy.

Dlaczego taki tytuł tego wpisu? O tym, że będę mógł wystartować w 30 edycji dowiedziałem się we wtorek, 5 dni przez startem. Otwierając formularz zgłoszeniowy, moim oczom ukazała się cyfra „5” informująca o ostatnich 5 wolnych numerach startowych. Właściwie zapisy online regulaminowo powinny być już tego dnia zamknięte, ale po zrobieniu przelewu, otrzymałem E-maila, że wszystko jest ok.

Wtedy też otworzyłem listę startową, by stwierdzić, że o ile kilka nazwisk już gdzieś widziałem, w niedzielę nie spotkam ani jednej znajomej twarzy. Nawiązując do anglojęzycznego cytatu z tytułu, pewne rzeczy zmieniają się, pewne rzeczy się nie zmieniają. Z zawsze licznie obecnej w Jaworze grupy Piastowiczów, w 2025 zostałem ostatnim reprezentującym barwy klubu.

Świat zmienia się nieustannie, często pod wpływem pieniędzy. Z kalendarza biegów znikają takie imprezy jak Maraton Wrocław, całe cykle biegów organizowanych przez duże miasto: mam na myśli Otwarte Mistrzostwa Wrocławia lub biegi WKB Piast o ponad 20-letniej tradycji, znikając lub zmieniając formę, przenosząc się…
Tak często słyszymy „nie ma pieniędzy”, „nie opłaca się” czy „brak rąk do pomocy”. Na miejsce tych biegów, na których się wychowałem pojawiają się inne: mniejsze i większe, często organizowane przez byłych Piastowiczów. Zapisanie się na niektóre z nich jest często wyzwaniem nie tylko fizycznym, ale i finansowym. W moich oczach, biegowo wychowanych w dekadzie 2002-2010, wiele z nich są drogimi, bezdusznymi masówkami, bez historii i tradycji. Może mocne było, ale w OMW startowało się za darmo i biegi po wrocławskich parkach miały swój urok.

Na tle tych wszystkich przemian, w 30 Jubileusz Półmaratonu Jaworskiego, chciałbym podziękować w imieniu swoim, kolegów, znajomych i wszystkich biegaczy, że tradycja Półmaratonu w Jaworze trwa, że organizatorzy nie rezygnują, nie poddają się, nie szukają półśrodków i walczą o utrzymanie tradycji biegu o Puchar Burmistrza Jawora oraz memoriału Adriana Kotkowskiego. Organizacyjnie od 18 lat, kiedy to pierwszy raz wystartowałem w Jaworze, nie zmieniło się nic. Jesteście niesamowici! Niesamowity Burmistrz, czynnie biorący udział w imprezie od początku do końca, Strażacy, Policja oraz pomagierzy obsługujący tak wiele jak na 21km punktów z wodą (!)

To nie jest impreza łatwa w organizacji! Start z Rynku, bieg przez miasto, zamykanie ulic, a później zabezpieczenie szos okolicznych miejscowości. Takich biegów się już dzisiaj nie organizuje, bo są: „za trudne, za dużo pracy, nie opłaca się, nie da się”, wymówek są setki, a Wy wciąż to robicie, od 30 lat! Życzę Wam, aby ta impreza trwała na zawsze, by zawsze znalazły się środki, zapał i ludzie do jej organizacji i aby nigdy nikomu ten kultowy bieg nie zaczął przeszkadzać, jak stało się to z chociażby wspomnianym już maratonem we Wrocławiu, a nawet ten, odkąd start i metę przeniósł z Rynku na Stadion, stracił w moich oczach część swojego uroku i moja pierwsza trasa z 2005 roku już później nigdy nie była taka sama. Moje pierwsze kroki biegowe stawiałem podczas Mini-Maratonu Wrocław w sobotę, poprzedzającą Maraton. Był bardzo uciążliwy organizacyjnie, na pewno bardzo drogi i trudny do przeprowadzenia. Ale może bez tych 4 km w centrum Wrocławia nigdy nie zacząłbym biegać?

To co robicie jest bardzo potrzebne! Jeszcze raz dziękuję i do zobaczenia!